Tijdens de TransAmTri ben ik verplicht een tracker mee te nemen (en aan te hebben staan.. uiteraard) – zo kan er een beetje in de gaten gehouden worden of ik het juiste parkoers afleg. Maar vooral ook omdat het leuk is om mij en de andere avonturiers op de voet te volgen in dit te gekke event.
Aan mijn stuur hangt de oranje tracker; de andere beeldschermen zijn mijn GPS-en.
Ga je in je wetsuit in het zwembad zwemmen… Wat ga je nú weer doen..?
Eindelijk kon ik het ticket naar Amerika boeken en nu ben ik mij dus in ultra-korte tijd aan het voorbereiden op #thinkbig! Een net wat andere versie dan degene waar ik twee jaar voor ingeschreven stond – maar nog steeds een grote uitdaging. Over twee weken vlieg ik naar Amerika en over drie weken ben ik al gestart.. ik doe de TransAmTri North Edition!
1500 mijl bikepacking naar het noorden, onder andere door de Appalachen en Shenandoah bergen, naar Cumberland, Maryland
150 mijl lopen over de Allegheny Passage Trail naar Point State Park, Pittsburgh, PA
Alles zelfvoorzienend – dus mijn eigen eten regelen, mijn eigen overnachtingsplekken regelen, zelf de route vinden etc. Uiteraard ben ik weer te volgen: mijn stip via mijn volg-pagina, op Insta mijn verhaal, op Strava mijn dagetappes en via de op TransAmTri-Facebook de dagelijks verplichte foto.
Oh ja, en waarom dan zwemmen in mijn wetsuit in het zwembad? In Florida is het water warm maar toch ga ik het koud krijgen dus is het wel fijn om mijn wetsuit weer eens te passen (hij past!) en om de warmte te voelen. Sponsoralert: ik ben super blij met mijn deboer wetsuit!
Last but not least van mijn deca-triatlon is het loopdeel. Niet iemand van het team die een route heeft uitgezet, maar ik volg de wit-rode markering van het Pelgrimspad; een LAW (Lange Afstand Wandeling) dat dwars door Nederland loopt.
wit-rode markering van de LAW’s
Ik start met lopen in Withuis en ga richting noord. Door het Savelsbos, Geuldal, via Gulpen, Ubachsberg en Voerendaal kom ik in Spaubeek uit. In het nog steeds heuvelige landschap zijn vele kerken, kapellen en wegkruizen te zien. Na Sittard wordt het vlak en ga ik door het witte stadje Thorn, langs Weert, over de Strabrechtse hei bij Heeze, door de bossen bij Valkenswaard en Middelbeers en langs de Oisterwijkse vennen. Dan loop ik door naar Vught en ga dan door naar de Loonse en Drunense Duinen. Na het vestingstadje Heusden gaat het pad door de uiterwaarden van de Bommelerwaard en langs de slingerdijken tot aan Gorinchem. Het landschap tot diep in het Groene Hart bestaat uit graskaden, tiendwegen, jaagkaden en boezemkaden. Vanaf Aarlanderveen steek ik via de Nieuwkoopse Plassen en langs de Kromme Mijdrecht door naar Nessersluis – mijn finishplek.
Het is het laatste onderdeel en ik vermoed ook het zwaarste onderdeel. Ik kan me namelijk indenken dat er zo’n moment komt dat ik er wel klaar mee ben en dat mijn benen en voeten er helemaal klaar mee zijn. Afleiding kan ik dan wel gebruiken, kortom medelopers zijn zeer welkom. Houd mijn sociale media in de gaten, daar zal ik tzt wel een oproep voor plaatsen.
Mijn tijdsplanning voor de #thinkdeca:
twee dagen zwemmen: 18 + 19 juli as
twaalf tot vijftien dagen fietsen: 20 – 31 juli tot 3 augustus
en dan heb ik nog 14 of 11 dagen over voor het lopen…
1800 kilometer bikepacking – daar kun je wel een mooie route voor bouwen! De trigger voor mij om Amerika te gaan doen, was het bikepacking van A naar B. Mijn nieuwe uitdaging moest dan op z’n minst een stuk bikepacking hebben en dat was het begin van #thinkdeca. Om er een extra twist aan te geven, wilde ik wel graag gravelen. Dus ik klopte weer bij Thijs aan. Thijs had me geholpen met het uitpluizen en inzichtelijk maken van de TransAm-route én hij had mijn gravelparkoers ontworpen voor de allereerste Dutor (Double Triatlon Off Road) in Nederland.
testrit met bepakking naar BikeShoe4U voor nieuwe schoenen
Bij de brainstormsessie met het #thinkdeca-team kwamen de mooiste ideeën voor een route voorbij. En om eerlijk te zijn, er is nog wel een brainstorm-idee blijven hangen voor een volgend avontuur…
Maar voor nu is het de bedoeling dat ik met vier weken klaar zou kunnen zijn met de hele deca. Verder wil ik bij voorkeur het zwemmen en lopen in Nederland doen (organisatorisch makkelijker en er kan aangehaakt worden).
Het wordt een prachtige route en ik heb er al reuze zin in om door de verschillende landschappen te trekken. Mijn start is in Katwijk aan Zee, want daar ben ik uit het water gekomen na mijn 38KM zwemmen. Dan rijd ik langs de kustlijn naar het zuiden, België in en door (iets meer landinwaarts) om dan bij de Opaalkust weer terug naar de kust te steken en verder af te zakken langs de krijtrotsen. Ten zuiden van Amiens steek ik door het Franse landschap richting Compiègne. Vanaf daar ga ik schuin omhoog richting de Ardennen en daar slinger ik richting het oosten, dwars door Luxemburg naar Duitsland. En dan weer naar het noorden door het grensgebied met België. Net onder Maastricht kom ik dan bij Withuis van de fiets om met het lopen te starten. Het is geen vlak parkoers, ik rijd door bossen en velden, langs de kust en rivieren, door steden en gehuchten – kortom een enorm afwisselend landschap.
Tijdens mijn #thinkdeca blijf je op de hoogte door mij op Insta of FB te volgen. Op mijn Volg-pagina kun je zien waar ik precies ben.
Uiteraard stap ik weer met Ron in het schuitje als ik een zwemroute nodig heb. Ron kan goed inschatten wat ik leuk vind en aan kan. En ik heb compleet vertrouwen in Ron. Samen hebben we al de nodige zwemavonturen meegemaakt.
Voor mijn #thinkdeca leg ik een afstand van 38KM zwemmend af. Het liefst zwem ik van A naar B; nu hebben we veel water in Nederland maar je kunt niet overal zwemmen. Dus dat is puzzelen waar en hoe (zie zwemroute verderop in blog).
Ondanks dat ik er luchtig over doe, is dit niet zomaar een stukje zwemmen. Alles wordt uit de kast getrokken om dit goed te laten slagen. Zo is er een aanvalsplan, dat is een plan waarmee ik het voor mezelf behapbaar maak. Omdat ik geen haast heb, wil ik twee dagen zwemmen met de nodige stops onderweg.
Uiteraard is er een eet/drinkplan want anders kom ik er niet; dit plan hangt nauw samen met mijn aanvalsplan. En ja, er staat boterkoek op! (bekijk mijn “uitfietssessie” na de Arch2Arc om te weten waarom boterkoek een terugkerend item is)
En dan zijn er de materialen, die moeten goed in orde zijn anders zouden ze zomaar een spelbreker kunnen zijn. Met name het wetsuit luistert nauw; er hoeft maar een naad verkeerd te lopen of je hebt binnen de kortste keren schuurplekken. Tegenwoordig zwem ik in een deboer wetsuit en die bevalt super.
blij met mijn deboer wetsuit
Uiteindelijk moet ik zelf fysiek en mentaal de klus gaan klaren; deel 1 van mijn #thinkdeca. Ik spring bij Nessersluis in de Amstel en klauter na twee dagen bij Katwijk aan Zee uit de Oude Rijn.
Zwemdeel 1; start bij Nessersluis (staat nu als eindpunt in deze kaart) in de Amstel en via Bilderdam naar de Drecht tot boven Oude WeteringZwemdeel 2; ik vervolg mijn zwemweg via Kever, de Kaag, Oegstgeester kanaal en de Oude Rijn naar Katwijk aan Zee
Zondag 18 juli start ik en ik zwem in twee etappes/dagen. Mijn verwachte snelheid is zo’n 2,5 à 3KM per uur. Je bent welkom om een stukje mee te zwemmen, te supporteren of te crewen. Laat me weten of je erbij bent.
Mijn vakantieplannen beginnen vorm te krijgen – Ron zorgt voor de zwemroute en begeleiding, Thijs heeft de fietsroute geplot en lopen doe ik op een LAW (gepijlde lange afstands wandeling). Vier weken de tijd heb ik om een deca triatlon (=tienvoudige) af te leggen; 28 dagen voor 38KM zwemmen, 1800KM fietsen en 423KM lopen => klinkt als vakantie toch?!
Deca route: blauw=zwem; oranje=fiets; groen=loop
Waarom dit? Mijn trigger om mee te doen aan de TransAmTri was het bikepacking-deel; het toeren door een landschap en onderweg zelf alles regelen van eten/drinken en onderdak dus waarom dan ook niet in mijn vakantie. En dit was weer het moment dat mijn gedachten een stapje verder – hoe vet zou het zijn om daarvoor een stukje te zwemmen en daarna ook te lopen? En als je dan vier weken vakantie hebt dan is het bijna logisch om de afstanden van een deca te doen => #thinkdeca
De wedstrijd is een aantal dagen bezig, maar ik laat het aan mij voorbij gaan. Achteraf gezien was het geen moeilijke beslissing om niet naar Amerika te gaan. Ik had alles op een rijtje gezet – gewikt en gewogen – en ja dan neem je een beslissing.
Lastiger vond ik het om er de afgelopen weken mee om te gaan. Het voelde alsof ik mentaal moest afkicken. Ik had me niet gerealiseerd hoeveel ik met #thinkbig bezig was geweest.
En deze week, dinsdag is de wedstrijd gestart, vind ik het echt even niet leuk. Ik vermijd updates en berichten van overzee. Het blijft rond dwarrelen in mijn hoofd dat het toch wel heel erg gaaf was geweest als ..etc.. En hoop op volgend jaar hoef ik niet te hebben – dit is zo kleinschalig, de eerste en waarschijnlijk ook de laatste keer. Ondertussen ben ik doelloos aan het bewegen en dat helpt ook niet echt mee.
Dus, het is de hoogste tijd om plannen te gaan maken. Midden juli heb ik vier weken vakantie en er is al iets aan het borrelen in mijn hoofd.. en ja, dat is uiteraard weer iets met sport en iets ultra-achtigs. Binnenkort meer – blijf me volgen!