Categorieën
Geen categorie

..dus droog ik mijn tranen en hobbel door….

Het gaat goed met mijn voorbereidingen – retegoed durf ik wel te zeggen. Mijn lichaam is sterk en kan veel arbeid aan, mentaal heb ik mooie staaltjes laten zien in de afgelopen weken. 
En dan ineens, het overviel me – het liep niet zoals ik zou willen dat het zou lopen..

IMG 6427 - geen-categorie - ..dus droog ik mijn tranen en hobbel door....

 Vrijdag zou een “Jacootje” doen – dat is van/naar je werk rennen volgens mijn collega. Deze keer een mooie 50KM route van werk naar huis. 50KM – dat is een eind, een verrekt eind. Zeker als je achilles niet altijd 100% is en daardoor je loopbelasting niet groot is. Maar soms heb je dingen nodig voor het vertrouwen; het vertrouwen in je lopen en het vertrouwen in je lichaam.
Met een grote grijns vertrek ik van werk met de mededeling: “Doel is voor het donker thuis!” 











Mijn eerste KM’s lopen altijd stroef omdat de diesel nog op gang moet komen. Na 12KM zit ik met een blikje cola voor de supermarkt op de stoep. Beetje vroeg om aan de cola te gaan maar ik weet dat ik het vocht nodig ga hebben tijdens mijn lange tocht. Stijf en stram sta ik op; oeps, nu al niet meer soepeltjes, geen bijster goed voorteken. Ontspannen loop ik over de Heuvelrug, langs de Piramide en richting Soesterberg. Na 3 uur is de volgende supermarkt in zicht – ik nuttig de cola op een bankje (iets makkelijker opstaan maar niet veel soepeler dan de eerste keer). Het hapert lichtjes als ik verder ren maar ik zoek de ontspanning weer op – het is de enige manier om met een onwillige achilles hard te lopen. De route zwerft over en langs Soesterberg en ik kom bij Soesterduinen. Auw, mul zand..ik sta geparkeerd, mijn achilles trekt dit niet, ik kan amper lopen…oeffff, strompelend vervolg ik eigenwijs de route. Ja, ik had een ommetje kunnen kiezen maar ik kies er niet voor – het is deze route die ik vandaag loop en dus wijk ik níet af (ahum). Het stuk is lang, te lang en ik begin te foeteren op mezelf en maak me druk over de onwillige achilles, maak me druk over alles wat nog komen gaat, ik zet vraagtekens bij wat ik aan het doen ben, bij wat ik wil doen..tranen borrelen op..doorbijten en half hinkelend kom ik uit de zandbak. Ik zak neer op een boomstronk, de maden worden wakker dus spring ik op en struikel naar de andere kant van het pad en zink in het gras neer…langzaam rollen de tranen over mijn wangen..neeeee, dit is niet goed. 

Paniekapp naar Koen: “Euhm het loopparkoers heeft hopelijk geen stuk met mul zand… #vastgelopenbijSoesterduinen #achilles” Snel krijg ik antwoord; geen mul zand. Dat stemt goed, nog wat appjes over en weer, onder andere over tegenslagen die erbij horen. Inderdaad, tegenslagen horen ook bij je voorbereiding – ik zit nu midden in zo’n tegenslag. Dus droog ik mijn tranen en besluit ik door te gaan. Nog 16KM, ik weet niet waar ik het vandaan moet halen dus beginnen met wandelen. Het wandelen wordt joggen, het joggen wordt rustig dribbelen en langzaam hardlopen. Het kan weer! Souplesse is ver te zoeken maar ik loop ontspannen genoeg om de achilles onder controle te kunnen houden. Elke 2KM zet ik mezelf aan de kant om wat te rekken en strekken (dat is met name mentaal nodig) maar gestaag stapelen de KM’s zich op. 

Ik zit compleet in mijn eigen wereld als ik vlakbij huis een vrolijke stem hoor: “Hé Jaco!” Met een grijns kijk ik op en ik zie Tessa. We lopen een halve kilometer samen op en ik klok meteen de snelste KM van mijn 50…voor diegenen die Tessa niet kennen, ze is nu bijna 32 weken zwanger en rent dus gemakkelijk 10KM/u (en ik dus niet!)! 
De 50KM brengen me waar ik wil eindigen – exact voor de snackbar voor een milk shake. Het laatste stuk wandel ik naar huis, beter gezegd..ik strompel want nu ben ik écht kapot. 

Na een slechte nacht (onrustige benen, onrust in het hoofd) kom ik amper mijn bed uit; waarom wilde ik nou persé dat Jacootje lopen?! Oh ja, van tegenslagen word je sterker, dat is mijn houvast als ik door het huis wankel. 

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *